Hepcidina është një hormon i rëndësishëm për homeostazën e hekurit në trup dhe luan një rol kyç në rregullimin e metabolizmit të hekurit dhe ruajtjen e nivelit të tij në gjak brenda një intervali të ngushtë. Ky hormon prodhohet kryesisht nga hepatocitet në mëlçi dhe ndikon në përdorimin dhe shpërndarjen e hekurit në organizëm. Në mënyrë të veçantë, hepcidina kontrollon se sa hekur përthithet nga zorrët dhe sa hekur lirohet nga rezervat e trupit si mëlçia dhe palca e eshtrave. Hepcidina vepron kryesisht nëpërmjet efektit të saj në hekurin e lidhur me proteinën transferrinë dhe në transportin e hekurit nga rezervat e tij. Ai vepron në nivelin e receptorëve të veçantë në sipërfaqen qelizore të enterociteve (qelizave të zorrëve) dhe makrofagëve, të cilët janë përgjegjës për ruajtjen dhe konsumimin e hekurit.
Hepcidina ndërhyn në përthithjen e hekurit në zorrën e hollë duke ndikuar në aktivitetin e transportuesit të hekurit, DMT1 (Transportuesi Divalent Metal 1) dhe hepcidina e lidhur me hekurin, ferroportin. Hepcidina nxit ndarjen e ferroportinës, një proteinë përgjegjëse për transportin e hekurit nga enterocitet në gjak. Kur nivelet e hepcidinës janë të larta, hekuri që është përthithur në zorrë nuk mund të kalojë në qarkullimin sistemik, duke rezultuar në një ulje të përthithjes së hekurit nga zorrët. Hepcidina gjithashtu ndikon në mobilizimin e hekurit nga makrofagët dhe nga depot e tjera të hekurit, si mëlçia dhe palca e eshtrave. Duke ndikuar në proteinën ferroportin në këto qeliza, hepcidina kontrollon sasinë e hekurit të lëshuar në gjak për t’u përdorur nga qelizat e trupit.
Çrregullimet në rregullimin e hepcidinës mund të çojnë në disa gjendje patologjike:
- Prodhimi i ulët i hepcidinës ose aktiviteti i dobët i këtij hormoni mund të shkaktojë një rritje të përthithjes së hekurit dhe prodhimit të tepërt të hekurit, gjë që mund të çojë në anemi, sepse hekuri i tepërt i grumbulluar në trup nuk përdoret siç duhet për të prodhuar hemoglobinën.
- Çrregullime të tjera si hemokromatoza, një sëmundje e trashëguar e karakterizuar nga depozitimi i tepërt i hekurit në trup, shoqërohen me prodhimin e tepërt të hepcidinës. Në këtë rast, hepcidina nuk është në gjendje të kontrollojë sasinë e hekurit që depozitohet dhe që është e dëmshme për organet.
- Nivelet e ngritura të hepcidinës gjatë kushteve të inflamacionit kronik, të tilla si sëmundjet autoimune ose infektive, mund të shkaktojnë anemi të njohur si anemi e sëmundjes kronike, duke ndikuar negativisht në statusin e hekurit dhe shëndetin e përgjithshëm.
