Metabolizmi i barnave përfshin disa faza, ku barnat së pari thithen në qarkullimin e gjakut, shpërndahen në inde dhe organe, metabolizohen kryesisht në mëlçi dhe më pas ekskretohen kryesisht përmes veshkave ose zorëve. Këto faza mund të ndryshojnë shumë nga individi në individ për shkak të disa faktorëve që ndikojnë në mënyrën se si trupi përpunon barnat.
Predispozita gjenetike është një faktor kyç që ndikon në metabolizmin e barnave. Disa njerëz kanë variante gjenetike që ndikojnë në funksionimin e enzimave përgjegjëse për metabolizmin e barnave, të tilla si enzimat e citokromit P450. Këto variante mund të rezultojnë në metabolizëm të shpejtë ose të ngadaltë të disa barnave, gjë që çon në ndryshime të theksuara në përqendrimin e barnave në gjak dhe efektin e tyre terapeutik. Për shembull, një person me metabolizëm të shpejtë mund të ketë nevojë për një dozë më të lartë për të arritur efektin terapeutik, ndërsa një person me metabolizëm të ngadaltë mund të përjetojë efekte anësore për shkak të akumulimit të barnës në trup.
Funksionimi i mëlçisë dhe veshkave është gjithashtu një komponent i rëndësishëm. Mëlçia është organi kryesor ku ndodh metabolizmi i barnës dhe funksionimi i dëmtuar i saj, si në rastin e sëmundjeve të mëlçisë, mund të ngadalësojë procesin e metabolizmit. Kjo rrit gjasat e toksicitetit, veçanërisht për barnat që metabolizohen me një ritëm normal në mëlçi. Nga ana tjetër, veshkat janë të rëndësishme për eliminimin e barnave dhe metabolitëve të tyre nga trupi. Zvogëlimi i funksionit të veshkave, i cili mund të ndodhë me plakjen ose në kushte të tilla si insuficienca renale, mund të vonojë eliminimin e barnave, të rrisë përqendrimin e tyre në gjak dhe të shkaktojë efekte toksike.
Një rol të rëndësishëm luajnë edhe faktorë të tjerë si mosha dhe gjinia. Të moshuarit zakonisht kanë një metabolizëm më të ngadaltë, si dhe funksion të reduktuar të mëlçisë dhe veshkave, që do të thotë se barnat qëndrojnë më gjatë në trup dhe rrisin mundësinë e efekteve anësore. Në të kundërt, të rinjtë mund të kenë një metabolizëm më të shpejtë, gjë që bën që barnat të përpunohen dhe të ekskretohen më shpejt. Gjithashtu, ndryshimet hormonale ndërmjet gjinive mund të ndikojnë në mënyrën se si metabolizohen disa barna; për shembull, gratë shtatzëna mund të kenë një metabolizëm të ndryshuar për shkak të ndryshimeve hormonale dhe funksioneve të ndryshme të organeve gjatë shtatzënisë.
Ndikimi i konsumit të ushqimit dhe alkoolit është një tjetër faktor që mund të ndryshojë metabolizmin e barnave. Disa ushqime dhe përbërës, të tillë si grejpfruti dhe disa suplemente, mund të pengojnë ose nxisin enzimat e mëlçisë që metabolizojnë barnat, duke rritur ose ulur përqendrimet e barit në qarkullim. Për shembull, grejpfruti mund të bllokojë enzimat që ndihmojnë në zbërthimin e barnave të caktuara, duke çuar në rritjen e përqendrimit të gjakut dhe toksicitetit të mundshëm. Konsumimi i alkoolit mund të ndikojë në funksionin e mëlçisë dhe të ndërveprojë me medikamente, të përkeqësojë efektet anësore ose të ndryshojë efektivitetin e barnave.
Këto variacione ndërindividuale tregojnë për rëndësinë e mjekësisë së personalizuar, e cila synon të përmirësojë rezultatet terapeutike duke përshtatur trajtimet për secilin pacient individualisht, duke marrë parasysh profilin gjenetik, gjendjen shëndetësore dhe faktorët e stilit të jetesës për të optimizuar dozimin, sigurinë dhe efektivitetin e barnave.
