Хормонот алдостерон, кој се лачи од надбубрежните жлезди, помага во регулирањето на нивото на калиум во телото. Алдостеронот ја зголемува реапсорпцијата на натриум и вода во бубрезите, а во исто време го стимулира излачувањето на калиум и водородни јони преку урината. Ова е клучно за одржување на електролитниот баланс и крвниот притисок.
Недостатокот на алдостерон, состојба позната како хипоалдостеронизам, доведува до нарушување на оваа рамнотежа, што може да резултира со зголемено ниво на калиум во крвта (хиперкалемија). Хиперкалемијата може да предизвика сериозни здравствени проблеми, особено со срцето и мускулите.
Симптомите вклучуваат:
- Неправилен срцев ритам (аритмии), кои можат да бидат опасни по живот.
- Зголеменото ниво на калиум може да предизвика мускулна слабост или парализа.
- Општа слабост и недостаток на енергија се вообичаени симптоми.
Дијагнозата на хипоалдостеронизам вклучува:
- Мерење на нивото на алдостерон и калиум во крвта, како и други лабораториски тестови за проценка на функцијата на надбубрежните жлезди.
Третманот за хипоалдостеронизам може да вклучува:
- Лекови како што е флудрокортизон, кои го заменуваат или дополнуваат дефицитот на алдостерон.
- Ограничување на внесот на калиум во исхраната и зголемување на внесот на натриум.
- Редовно следење на нивото на калиум и натриум во крвта за да се спречат компликации.
Додека хипералдостеронизмот е состојба која се карактеризира со прекумерно лачење на хормонот алдостерон од надбубрежните жлезди. Овој вишок на алдостерон предизвикува зголемена реапсорпција на натриум и вода во бубрезите, што доведува до зголемен волумен на крв и висок крвен притисок. Во исто време, алдостеронот ја зголемува екскрецијата на калиум, што може да резултира со намалување на нивото на калиум во крвта (хипокалемија).
Симптоми на хипералдостеронизам и хипокалемија се:
- Висок крвен притисок, често отпорен на конвенционална терапија.
- Низок калиум во крвта придружен со слабост и грчеви во мускулите.
- Неправилен срцев ритам (аритмија).
- Полиурија (зголемено производство на урина) и полидипсија (зголемена жед).
Дијагнозата на хипералдостеронизам вклучува неколку тестови и процедури:
- Мерење на нивото на алдостерон во крвта.
- Тестот за односот алдостерон-ренин (ARR) е основна дијагностичка алатка за откривање хипералдостеронизам.
- Мерење на нивото на електролити во крвта.
- Стрес тестот за сол помага да се потврди дијагнозата со мерење на нивото на алдостерон по ингестија на сол.
- Компјутеризирана томографија (КТ) или магнетна резонанца (МРИ) на надбубрежните жлезди за да се идентификуваат тумори или можна хиперплазија.
Третманот на хипералдостеронизам и хипокалемија зависи од причината и сериозноста на состојбата:
- Лекови како што се спиронолактон и еплеренон, кои го блокираат дејството на алдостеронот.
- Во случај на хипокалемија, може да бидат потребни додатоци на калиум.
- Намалување на внесот на натриум и зголемување на храната богата со калиум.
