Kortizoli është hormoni kryesor i lëshuar nga gjëndrat mbiveshkore në përgjigje të stresit dhe luan një rol kyç në rregullimin e metabolizmit, funksionin imunitar dhe reagimin e trupit ndaj stresit. Ndihmon në rritjen e energjisë së nevojshme për të përballuar situatat stresuese duke mobilizuar rezervat e glukozës dhe yndyrës së trupit. Megjithatë, nivelet e ngritura afatgjatë të kortizolit, siç ndodh me stresin kronik, mund të shkaktojnë pasoja serioze metabolike, duke përfshirë ndjeshmërinë e dëmtuar ndaj insulinës. Kur nivelet e kortizolit janë vazhdimisht të larta, ai mund të zvogëlojë aftësinë e qelizave për të përdorur insulinën në mënyrë efektive, një gjendje e njohur si rezistenca ndaj insulinës. Insulina është një hormon që mundëson transportimin e glukozës nga gjaku në qelizat ku përdoret për energji. Kur qelizat bëhen rezistente ndaj insulinës, ato nuk mund të absorbojnë siç duhet glukozën, duke rezultuar në nivele të larta të sheqerit në gjak. Kjo gjendje me kalimin e kohës mund të çojë në metabolizëm të dëmtuar të karbohidrateve dhe të rrisë rrezikun e zhvillimit të diabetit të tipit 2.
Përveç kësaj, stresi kronik afatgjatë mund të ndikojë në oreksin dhe të inkurajojë konsumimin e ushqimeve me kalori të lartë, duke çuar në shtim në peshë, veçanërisht në rajonin e barkut. Obeziteti qendror rrit më tej rrezikun e rezistencës ndaj insulinës dhe komplikimeve kardiometabolike, si hipertensioni dhe dislipidemia.
Rezistenca ndaj insulinës e shkaktuar nga nivelet kronike të larta të kortizolit rrit rrezikun për çrregullime të tilla si sindroma metabolike dhe diabeti i tipit 2. Prandaj, menaxhimi i stresit dhe ruajtja e ekuilibrit hormonal përmes teknikave të relaksimit, aktivitetit të rregullt fizik dhe ushqimit të duhur janë strategji të rëndësishme për parandalimin e sëmundjeve kronike metabolike.
